De eetruimte

Hmn raar, ze kwam Ethan toch niet echt bekend voor. Hoewel hij hier ook al een aantal jaartjes zat en niet meer op elke nieuwe binnen komer lette. 'Vriendje he, thats to bad', zei hij met een knip oogje.
Ze zag er absoluut niet verkeerd uit.

"Misschien ken je hem wel, Jakob. Zwart haar, altijd Vans aan" zei Christey en ze rolde haar ogen bij de laatste drie woorden. Toen hij een knipoog gaf moest ze toch even blozen. "So, what's ya name?" vroeg ze met een aandachtig koppie.

'Hmn, could be..', hij probeerde hem voor te schetsen in zijn hoofd maar er kwam niet echt een duidelijk beeld. Ethan liet zijn ogen over haar heen gleden tot hij bij haar ogen was. 'Ethan, en jou naam was?', vroeg hij aandachtig.

"O.. okay!" zei ze vrolijk. "Christey" zei ze schattig. "En, wat brengt jou hier?" vroeg ze. Straks wilde hij het er helemaal niet over hebben.. Nah das dan pech.

'Pretty name for a pretty girl', zei hij terwijl hij haar met twinkelende ogen aan keek. 'Hmn, waarom?', vroeg hij alsof hij zeker wilde weten of ze daadwerkelijk de vraag stelde. 'Can't say, dan zou je vast en zeker bang worden en nooit meer zo schattig doen', zei hij met een scheve grijns. 'Dus waarom zit jij hier?'.

"Nou nou.." zei Christey bescheiden. Zo knap was ze ook niet? "O, too bad!" zei ze. "Schattig? Dankjewel hahah" zei ze en begon te lachen. Wat een drollie is het ook. "Waarom ik hier zit? Mijn moeder vond haar nieuwe man waarschijnlijk leuker dan ik.." zei ze en keek even naar haar tasje en haalde er een sigaret uit. No stress hunny. Ze pakte haar pakje met panterprint (haar favorite!) en pakte een sigaret eruit met een aansteker. De stak de sigaret in haar mondje en stak 'm aan. Ze nam een hijs en blaaste het rook uit met haar hoofd omhoog. "Want some?" vroeg ze aan Ethan.

Ethan knikte. 'Heel schattig', hij liet zijn duim even snel langs haar kin gaan en grijnste. 'Hmn domme moeder heb je dan gehad..', mompelde hij. Ethan keek even naar het pakje sigaretten waar een panterprint op stond en lachte. Vrouwen en panterpring, weird. Maar het aanbod voor een peuk sloeg hij zeker niet af.

"Thank you Mr. Charmeur" zei ze giegelend. Al vond ze het wel raar dat hij haar gelijk aanraakte, ookal vond ze het niet erg. Ze nam nog een hijs en rookte over haar longen. Lekker een sigaretje zo. "Dus, wat doe je hier allemaal?" vroeg Christey nieuwschierig. Ze kreeg al snel het gevoel dat ze erg saai was, vandaar al die vragen.

Ethan grijnste en stak zijn sigaret op. Hij nam een diepe hijs en blies hem in een rechte wolk weer uit. 'Wat ik hier doe? Beetje leesen volgen.. dronken zijn, leuke meisjes zoals jou opzoeken', zei hij met een brede grijns.

"Aha, bevalt me wel" zei Christey overdreven uitsloverig. Maar ze vond het wel raar dat hij naar meisjes zocht als zij. Ze had toch al verteld dat ze met Jakob had? Never mind. I think he's a party animal dacht Christey. Het soort type playertje dat op elk feest helemaal wasted was. Natuurlijk was dit een vooroordeel, maar Christey zat er bijna nooit naast.

'Hmn, ja je mag wel een keer mee als je zin hebt', zei hij met een scheve grijns. Hij wilde Christey wel eens dronken zien, misschien ging ze wel gek doen. Op een leuke manier die hem aanstond. 'Dus welke freakie krachten heb jij?', vroeg hij uiteindelijk maar.

Chloe keek geschrokken op toen Davin opeens wegliep, en had eigenlijk echt zin om met Ethan te blijven. .. Freak.
Ze deed een paar keer net of ze moet hoesten - al kon ze niet zeggen dat het heel geloofwaardig over kwam en opende vervolgens haar mond. "I don't feel too well either, bye," zei ze gauw tegen de twee die overgebleven waren, waarna ze snel de eetruimte uit liep. Veel behoefte aan deze twee had ze niet, al kwam het meisje nog vrij aardig over, hmm..

"Is goed, dan neem ik Jakob ook wel mee" zei ze met een glimlach. Ze ging echt niet alleen naar een club mét doe gozer erbij!? "Ik ben een lezertje, om het maar te labelen" zei Christey. Ze zag hoe Chloe hoestte en ook weg ging. "Ciao, speak to ya later" zei ze met een lach. So, nu waren alleen zij en Ethan over. "Is het leuk met Davin op de kamer? Ik denk het wel, aangezien hij heel aardig is" zei Christey om een goed woordje over Davin te doen.

Ethan kreeg even een geïrriteerde uitdrukking. Nou ja whatever, ze zouden hem wel ergens dumpen. 'Aah, een lezertje he. Dan kan ik maar beter op passen met wat ik denk', zei hij met een brede grijns. 'Davie? Ah hij is een goeie gozer, beetje pussy maarre .. Ja goeie gozer', herhaalde hij. 'En jij zit zeker met die Jakob op een kamer?'.

"Klopt! Dus je kan maar beter geen rare ideeën in je hoofd halen hoor!" giegelde Christey. Wat kon het soms ook een klein kind zijn. Never mind. "Awh, Davin is echt een lieve jongen. Raar dat geen één meisje wat in hem ziet. Nouja vast wel, maar he's looking for tha one" zei ze tegen Ethan. Zou hij al een vriendinnetje hebben? "Wat voor een freakkracht heb jij eigenlijk? Ja, ik zit bij hem op de kamer by the way haha" zei ze droog.

Ethan grinnikte. 'Ik haal me nooit rare ideeën in me hoofd', zei hij met een brede grijns. 'Ik werk ze liever meteen uit', hij knip oogte weer en keek wat rond. 'Hmn tja, sommige 'zoeken' daarna. Ik klooi gewoon wat', zei hij grijnzend.
'Ik met super sterk én super snel, wees maar bang', zei hij met een brede grijns.

"Zo hahah, jij speelt het spelletje zo!" zei Christey lachend. Die Ethan is ook geen heilig boontje dacht ze. "Super snel én sterk!" zei Christey verbaasd. "Dat doe je goed zeg! Dus jij kan ook super snel en met super veel kracht een deur mollen!" zei ze sarcastisch na het verhaal van Davin. Als hij nu maar niet super snel boos wordt dacht Christey, en ze moest al lachen bij de gedachte.

Ethan knikte. 'Jup, my game', zei hij grinnikend. Hij vond het geweldig om zo sterk en snel te zijn. In te tijd dat hij nog een zware pooier was en meisjes luisterde niet, werden ze gewoon goed in elkaar geslagen. Daarna deden ze alles.
'Gehehe, ja hij was gewoon me kamer in gesneakt en ik was vergeten dat er iemand zou komen', zei hij grijnzend.

"Don't hate the player, just hate the game" zei Christey plagend. "Jou kamer? Hoor je een kamer niet te delen dan?" zei Christey sarcastisch met een scheef hoofd. Christey keek even naar buiten. Er vloog een witte vlek voorbij. Ze zag de groene bomen met het groene gras. Dit huis was nieteens zo slecht. Het was oud, maar dat nam niet weg dat het mooi was.

'Hmn, you won't hate me hunny', zei hij terwijl hij zijn tong klakte. 'Anyway, het was eerst mijn kamer ja, ik had geen kamer genoot. Davie was nieuw en zou die dag bij mij in trekken. I forgot', zei hij achteloos terwijl hij zijn schouders op trok. Micha volgde haar blik. 'You like it here?', vroeg hij zomaar.

"Hahah, alrighttt!" zei Christey met een lach. "Aha, nouja dat zou ik ook niet zo tof vinden I guess" zei Christey. "Of ik het hier leuk vind? Nah. Het kon slechter, maar ik zou liever were terug naar Amerika willen. Daar is het zo anders. Ik mis het wel een beetje" zei ze terwijl ze naar haar schoenen keek. Ze had totaal geen zin om iets te doen. Daarom bleef ze net zo dood zitten als dat ze voorheen deed.

Davin werd vast gehouden door Valentina en liep de eetruimte in met de snede in zijn hoofd. Hij voelde zicht echt vuil. Waar ging Chloe uit of was er soms een andere heler in de zaal?

Valentina vond het maar leegjes in de eetruimte. Maarja, het was dan ook niet echt etenstijd. "Moeten we er ijs op leggen?" Vroeg ze aan Davin. Wist zij veel?

Toen Fritz de eetkamer kwam binnengelopen, zonder sigaret deze keer maar met een droge boterham, zag hij enkele mensen. Als eerste zag hij Val, maar de anderen waren nog onbekend. Plots zag hij dat ze een gast bij zich had, die.. bloedde? Even keek hij met gefronsde wenkbrauwen naar de wond op zijn kop, maar besloot zich niet te moeien. Terwijl hij zich aan een tafel zette, liet hij zijn ogen een voor een over de aanwezigen dwalen, maar hield halt bij een meid. Wow. Zijn ogen gleden over haar hele lichaam, en eindigden bij haar gezicht, met haar prachtige rode haar. Fritz bleef haar aanstaren. Dit was nu wat hij bedoelde. Zo'n meiden zocht hij, daar smeltte hij voor. Toen hij de tattoo op haar pols zag, verscheen er een brede grijns op zijn gezicht. Vanaf zijn tafeltje bleef hij haar bekijken en als hij een hap nam van zijn boterham, bleven zijn ogen op haar gericht. Hoe zou ze heten? Hoe oud zou ze zijn? Zou ze een vriendje hebben? Bij die laatste gedachte keek hij naar de gast met wie ze praatte. Shit, dat was hem toch niet? Hij zou wel zien, hij zou haar nog wel aanspreken. Zo'n parel kon hij niet uit zijn handen laten glippen.

'Pak gewoon wat focking water en dan loop ik wel naar de dokter.' Zijn hoofd deed veel pijn. Davin sloot zijn ogen even. Hij kon zichzelf nog eens niet horen denken door het gebonk in zijn hoofd. Hij deed zijn hemd uit en hield dat er tegen. Wel had hij nog een wit shirt aan. Zijn ogen keken in die van Val. 'Maak je niet druk...'