Vena en Chase's kamer

Simpel. Dat was de eerste indruk die Vena kreeg toen ze de kamer binnen wandelde. Niet echt helemaal haar kleur, dat geel. En de bedden zagen er te zacht uit, en wat was dat akelige gezoem? Maar het was licht, koel en licht. En ze was net iets te moe om er over in te zitten, ze smeet de zware koffer in de hoek en liet zich op het bed neer komen. Aan dat andere bed te zien zou ze nog wel een kamer genoot krijgen, gezellig.. Ze hoopte op iemand die niet snurkt, niet gilt en niet huilt in zijn slaap. Ze kneep haar ogen stijf dicht, en luisterde alleen nog maar naar het gezoem van de airco. Zoem.. Zoem.. Het leek wel een mug.. zoem zoem.. Alles komt goed, dit was een nieuw begin.. Zoem zoem.. Jemig dit bed ligt ook voor geen meter..Zoem zoem.. chagerijnig duwde Vena haar gezicht in haar hoofdkussen. Haar hoofd stond op exploderen, haar voeten deden een vreselijke pijn en ze had ook nog eens dorst. Toch voelde ze zich op haar gemak op dit bed, het rook fris en stonk niet zoals thuis naar sigaretten, bier en zweet.

Chase opende de deur en keek met een leege blik de kamer binnen, hij ondekte nog iemand in de kamer. "Hallo" zei hij wat zacht en hij stapte voorzichtig de kamer binnen. Hij struikelde over de drempel, hij greep de deurklink de hele deur kraakte enorm en kwam uit de muur. Met een harde knal kwam Chase op de grond neer met in zijn hand de deur. Chase kneep zijn ogen stijf dicht. "Ik deed het niet express, het was een ongelukje ik..." hij rattelde maar door bang dat iemand hem zou straffen voor zijn vernieling.

Vena kwam geschrokken overeind toen ze iets hoorde breken. Ze staarde met ogen vol ongeloof naar het nogal iele ventje dat zojuist haar hele deur eruit had getrokken. "eh..Hoi?" mompelde ze nog al schaapachtig. "Jij bent vast mijn room mate húh? En meteen de deur er al uit trekken? Fráái is dat." Ze glimlachte suffig ter wel ze nonchalant met haar rechterhand door haar rode haar streek.

Chase slikte even moeilijk en keek haar voorzchtig aan. "Ik struikelde.." mommpelde hij en stond voorzichtig op. "Ik zal de deur proberen te maken, ik heb het wel vaker moeten doen." zei hij en liep met de deur in zijn hand naar de deuropening. Hij tilde de deur terug in de scharnieren. "Ik ben trouwens Chase..Chase O’Mally" zei hij terwijl hij zijn hand uitstak. Zou ze zijn hand pakken op deze te schudden? na dat met die deur..

Er krulde een speels glimlachje om Vena's lippen toen ze de uitgestrekte hand van Chase vastpakte. "Ik ben Vena, Vena Garcia, noem me maar gewoon Vena of Vee," luchtig schudde ze hem de hand. "Dat bed achter je is van jou. We hebben geluk, we hebben de kamer met inloop kast, al maakt de airco wel een kabaal."

"Daar kan ik wel mee leven" zei Chase lachend en bekeek de kamer even, Zijn oog viel op het bed. Hij liep er naartoe en legde zijn tassen op het bed. Hij bekeek Vena even uit zijn ooghoek. "Waarom..zit jij hier?" begon hij. Hij was bang dat ze boos of verdrietig zou worden.

"Kut thuissituatie," sprak Vena luchtig, maar wel op zo'n toon dat ze geen zin had om er nog verder over te praten. "Moet ik je helpen met je koffers uitpakken? Ik heb toch niks anders te doen," sprak ze er snel achteraan omdat ze geen zin had om haar kamergenoot nu al een ongemakkelijk gevoel aan te praten.

Chase knikte, "Is best m’n onderbroeken zijn toch niet zo speciaal en voor de rest zit er niks beizonders in" zei hij nogal droog en maakte een kist open, er zaten 3 gitaren in met standaards. "Deze zijn echt heilig voor me" zei hij en zetten de Bass,Elektrice,en Akoestische gitaar tegen een muur in een standaard. "In de anderen tas zitten mijn kleding en zooi ik kom zo helpen" zei hij terwijl hij druk met zijn kleine versterker aan het klooien was.

-NEWNEWNEW-
Chase zat op zijn bed en las rustig in een boekje, wat je lezen noemt. Hij staarde naar de bladzijdes maar hij kwam maar niet uit zijn dagdroom. Hij schudde even met zijn hoofd en knipperde. Hij stond op en legde het boek neer op zijn bed. Hij liep naar de mini koelkast en pakte er een flesje water uit, Hij nam een slok. Waar zou Vena zijn? dacht hij bij zichzelf.

Juist als je je afvroeg waar Vena was, stond ze zowat naast je. "Hallo!" sprak ze stralend ter wel ze door het gapende gat liep waar ooit een deur had gezeten. Ze struikelde half over een van haar rondslingerende koffers, vloekte hard op, en liep toen weer even vrolijk door tot aan haar bed waar ze zich op liet vallen. Ze strekte zich uit en staarde naar het plafond, het was vrij duidelijk dat ze over van alles en nog wat dacht behalve aan Chase en de kamer waar ze nu in lag, alles behalve het moment van nu. Ze dacht terug, en vooruit, ze dacht aan de relatie met Davin, de gedachten die ze niet meer uit haar kop kon krijgen.

Chase trok zijn wenkbrauw vragend op "heb je de loterij gewonnen?" vroeg hij nogal droog. Toen hij geen antwoord kreeg liep hij langzaam naar haar toe. Hij hield zijn water flesje een beetje schuin en liet een klein straaltje water over haar hoofd vallen. "Zeg waar denk jij aan?" vroeg hij nieuwschierig en staarde haar aan als een puppy die wou spelen.

Davin stond voor haar deur en wou dol graag aankloppen, maar hij hoorde dat ze in gesprek was met haar kamergenoot. Dan maar een sms'je? 'Can't get you out of my mind. When can I be with you again? I'm in my room if you seek me.' Ondertussen liep hij door en opende zijn kamerdeur.

"Gewoon, aan.." Vena stopte met praten toen ze een bekend geping hoorden. Ze kroop overeind om haar mobieltje te zoeken, snel schoot haar blik door de kamer. Niks bijzonders..Chase die wachtte op een antwoord, de koelkast, Davin, Chase's be- Davin? Vena sprong op, "Davinnnn!!" kirde ze vrolijk ter wel ze naar hem toe gesneld kwam en hem als het ware besprong en hem zowat fijn kneep in haar hardstochtelijke geknuffel. Vena was iemand van de spontane acties, en dit was zeker spontaan en misschien ook een beetje ongepast aangezien ze Chase al weer helemaal vergeten was, ze wist niet eens meer dat hij er bij zat. Tja.. Liefde maakt blind?

Davin knuffelde Vena terug en lachte. 'Dat was snel.' Ze voelde lekker warm aan in zijn armen en zijn hand streek even door haar rooie haar. Konden ze voor altijd hier blijven staan? Vast niet. Wat gemeen van hem als hij haar zo hard had afgeleid dat ze haar kamergenoot in de steek liet, maar aan één kant kon het hem niet schelen. 'Ik ga even een shirt aan trekken.'

Chase trok zijn wenkbrauw op, als of zijn oer broer gevoel gestoord werd liep Chase naar Vena en Davin. "Uhum." hoeste hij en keek de 2 aan. "Ok..meneertje.." begon hij. "Als je der pijn doet.. heb ik nog een leuk gesprek met je te voeren" zei hij op een drooge toon. Zonder verder nog wat te zegen draaide hij zich om en liep weer terug. Chase herdacht zijn actie even. Hij werd knalrood, hij snelde de badkamer in en sloot zichelf op.

'ALS DAT GEBEURD DAN HEB JE AL HET RECHT OM DAT LEUK GESPREK MET ME TE VOEREN!' Gilde Davin hem achterna omdat hij zo snel weg was. Was die gast nu rood geworden? Ach ja. 'Dus ze zorgen hier wel goed voor je hé?'

(Whahah,Pim, wtf xD)

Chase balde zijn vuisten, zei hij nou wat hij dacht dat die zei? Een woede golf ging door hem heen. Chase zijn ogen werden leeg alsof die lieve aardige Chase verdween. De spieren in zijn nek en armen begonnen te kloppen. Hij keek naar zichzelf in de spiegel. "nooit" siste hij tegenzichzelf zonder aarzeling balde hij zijn vuist en sloeg tegen de spiegel die toen in 100de stukjes brak.

(Sacha ftw fack the what XD)

"Ja dat blijkt dan maar weer..." mompelde Vena verstrooid. Ze trok haar wenkbrauw op toen ze glas hoorden breken, "zou het wel goed met hem gaan? Misschien heeft hij last van woede aanvallen?" geschockeerd staarde Vena naar de deur van de badkamer waar Chase zojuist was in verdwenen.

'Jij en hij moeten echt wel eens gaan praten... Moet ik misschien gaan of ga je hem wat tijd geven?' Davin was bezorgd om die kerel. Duidelijk liepen meer mensen van stapel bij het idee van Vena te mogen aanraken of met haat te praten. Toch zou hij erover moeten komen. Zij hoorde nu bij Davin, hij hield gewoon te veel van haar... 'Wat ga je doen? Wil je dat ik mee ga of zullen we even naar mijn kamer ofzo gaan?'

Chase keek naar hoe een stuk van de spiegel in zijn vuist zat, hij trok het er zonder moeite uit en verbrijzelde het met zijn anderen hand. Hij keek rond zich heen. Hij schreeuwde hevig in zichzelf alles leek te vervagen alles werd hem te veel. Hij dacht aan zijn verleden hoe hij toen de schuur had gemolt daarna was hij wel lekker rustig. Chase liep naar de douche en trok zonder moeite het douche gordijn van de reling af.

Chase leek langzaam te kalmeren, zijn ogen kregen weer anderen emoties dan haat en woede. Chase keek met grote ogen omzich heen. Hij schoot meteen naar het douche gordijn en probeerde het weer op te hangen, wat hem ook lukte. Chase keek naar zijn hand die bloede door de stukken spiegel de er langs en zelfs in waren gekomen. Hij beet op zijn lip en zocht naar verband. Hij trok voorzichtig een paar kastjes open maar er lag niks. "er zit nog verband in mijn tas.." verluisterde hij tegen zichzelf. Hij keek naar de deur en hoe deze op slot zat. Zouden ze er nog staan? dacht hij bijzichzelf. Hij liep naar de deur en haalde deze van het slot. Hij opende de deur hij keek alleen naar de grond zodat zijn ogen achter zijn haar voorborgen werden. Hij snelde naar zijn tas in de hoop dat ze hem niet eens zouden opmerken of zijn hand. Hij viste er een EHBO kistje uit, hij maakte deze open en pakte er een verbandje uit. Hij bekeek zijn hand en zag vooral bloede sneetjes, geen scherven meer en ook niet in de buurt van zijn slagader. Hij zuchte even van opluchtig en maakte het eerst schoon met Jodium en begon het toen voorzichtig te verbinden.

Davin liet Vena los toen Chase terug kwam binnenlopen en zijn hand zag. Had hij zonet heel de badkamer afgebroken? 'Het spijt me van daarnet... Het kwam er anders uit dan bedoeld.' Hij zocht Chase zijn ogen maar vond die niet,een haar gordijn zat in de weg. Hij bukte zich en hield hem met het verband. Tegen strippelen had geen zin. Zo was Davin... Snel spijt hebben van dingen,niet nadenken bij wat hij zegt of doet en mensen willen helpen met dingen. Zijn ogen schoten even naar zijn meisje en toen weer naar haar kamergenoot. 'Ik had even moeten nadenken voor ik wat zei. Vena zou ik nooit opzettelijk pijn willen doen. Weetje,ik geloof in de ware en volgens mij heb ik haar gevonden. Hij plakte het verbandje vast en kreeg eindelijk oogcontact met Chase. Of Vena er nu bij stond of niet, Davin merkte dat nog eens niet meer...

"Het is gewoon dat ik nogal verdedelijk ben..ik ken niemand hier zelf Vena niet goed.." Chase wierp zijn blik weg en liet Davin zijn gang gaan. "Het ligt allemaal in het verleden.." die woorden kwamen moeilijk over zijn lippen, een schok ging door zijn lichaam terwijl een stem in zijn hoofd tegen hem praten. "Kom terug.." verluisterde de stem herhalend. Chase greep met zijn goede hand naar zijn hoofd.