Het sportveld

Valentina gromde geërgerd. "Ja, hallo? Ik ben niet zo'n leeghoofd als jij dat de halve tijd helemaal niet denkt." Pft, dat ze er nog aan had gedacht betekende toch niks?! "En wie zegt dat die kloothommel het bij mij heeft gelezen?! Jij hebt evenveel schuld door eraan te denken."

Ethan keek haar grijnzend aan. 'Geef nou maar gewoon toe dat het overweldigend was', zei hij lachend. Ethan begon de bal een beetje hoog te houden keek haar schaap achtig aan. 'Eh.. tja could be. Ik denk alleen niet zo veel like you said', zei hij grinnikend.

"Ja, wauw het was zo geweldig dat ik nooit meer iets anders wil, asjeblieft slaap met me vannacht." Bracht Val droog uit. Wanneer stopte hij nou eens met praten over dingen die er nie ttoe deden?! Hij zag de ernst van de situatie duidelijk niet in. "Dénk dan nu eens na, welke lezers ken je allemaal?"

Ethan lachtte en probeerde na te denken. Kende hij uberhaupt wel lezers. 'Christey? Micha.. ', meer kende hij er niet. Hij keek even argwanend naar Jessy en stapte iets dichter naar Val. 'Misschien is Jessy een gedachte lezer?', fluisterde hij.

Valentina negeerde zijn reactie op haar sarcastische grap en dacht na. "Micha! Die ken ik ook! Zij zou het wel eens kunnen zijn! Ze zag er sowieso al als zo'n roddeltrut uit." En toen keek ze over haar schouder naar het halmeisje. Ze wist inderdaad nog niet wat haar gave was. "Hmm..."

Jessy keek kwaad naar haar tekening. Nu kreeg zij dus de schuld. Argh,stik toch sukkel. Ze wist het ook nog maar net en kende Fritz nog maar van gisteravond. Na dat hij het geraden had en nadat Val dronken was. Toen dacht ze er niet aan. Blijkbaar was Ethan toch niet zo geweldig in bed.

Ethan keek haar fronsend aan. Hij kende Micha niet zo heel goed. Misschien een enkele keer met haar gesproken. 'Kan? Maar heb jij met haar gesproken nadat.. ene', mompelde hij voor de zekerheid. Stel dat Jessy gedachte kon lezen.

Val schudde haar hoofd. "Nee, ik denk van niet. Ik ken haar ook niet zo goed hoor. Ik weet alleen wie ze is en wat haar gave is." Grr, er waren zo veel mogelijke mensen!

Ethan trapte geïrriteerd tegen de bal. Rot lezers. Hij pakte zijn pakje sigaretten en stak er een op. Dat deed hij altijd als hij stresserig werd. 'Ook?', vroeg hij droog.
Ethan zuchtte en keek om zich heen.

"Ja." Antwoorde Val moedeloos. Nu schoten de meest uiteenlopende rampenscenario's door haar hoofd. Straks was ze de slet van het gebouw! Oh jezus, wat als Dastan erachter kwam?! Misschien had hij dan wel een hekel aan haar. En Valentina kon er niks aan doen, maar ze trok het zich opeens heel erg aan.

Ethan nam een diepe hijs en blies het rook uit. Hij halde zijn hand hopeloos door zijn haar. 'Denk je dat die Fritz het door zal vertellen?', vroeg hij deze keer met een serieus bezorgde blik in zijn ogen.

"Dat weet ik niet. Ik denk van niet? Hij is best wel fatsoenlijk hoor. Maar hij is het ook te weten gekomen, duidelijk van iemand die het wel doorvertelt!" Val nam Ethan's sigaret af en nam ook een trekje. Dat had ze even nodig nu.

Ethan begon hopeloos en heen en weer te lopen terwijl hij weer een hijs nam. Hij had het niet eens door dat zijn sigaret uit zijn handen had gehaald. 'En je weet zeker dat Fritz geen gedachte kan lezen?', vroeg hij terwijl hij de sigaret weer terug pakte.

"Ja." Antwoordde Val. Hoewel ze er eigenlijk diep vanbinnen begon aan te twijfelen. Misschien had hij wel gelogen over zijn gave? Maar het kwam zo oprecht over...Pfft, ze wist het niet. "Maar ik zal het hem alsnog eens vragen."

Opeens kreeg Ethan een geweldig idee. 'Oh, oh ik weet wat!', zei hij met een brede grijns. 'Jij kent die Micha he? Wat nou als we die alle gedachte af laten gaan om te kijken wie wat heeft gehoord?!', zei hij met een brede grijns. Hij nam een hijs van zijn sigaret en blies het rook uit in rondjes.

Val keek even fronsend. "Hmm, misschien? Maar dan moeten we het haar ook al vertellen, en daar heb ik eerlijk gezegd geen zin in." Ze zuchtte, alsof die een wereldramp was zonder uitweg.

Ethan keek haar fronsend aan. 'Tja, dan maar hopen dat geen van de lezers of Fritz het door verteld', zei hij weer schaapachtig. Hij begon de bal weer hoog te houden. 'Zo erg zal het wel niet zijn', mompelde hij ingespannen.

Valentina volgde de bal met haar ogen, terwijl ze diep nadacht over de situatie. Plotseling keek ze op met een grijns. "Achja, weet je! We hoeven ons hierdoor niet te laten irriteren ofzo. Als iemand er wat van zegt, zeggen we gewoon dat het een roddel is. Nèh." En met die woorden probeerde ze de bal af te pakken. De had niet zo hoge hakken aan dit keer, dus ze kon nog wel wat.

Ethan grinnikte. 'Daarom.. gewoon roddels', stemde hij in. Hij probeerde de bal bij Val weg te houden en hield de bal hoog terwijl hij rondje maakte zodat ze er niet bij kwam.