Fritz glimlachte enthousiast. 'Yes!' zei hij oprecht blij. Het viel hem op dat ze hem niet confronteerde met zijn gedachtes, zoals de meeste gedachtelezers deden. Daar was hij wel ergens blij om.
De Trevifontein leek hem ergens wel.. Romantisch, maar dat was waarschijnlijk niet haar bedoeling geweest. 'Klinkt perfect,' zei hij zacht. Haar lieve lach verwarmde hem, en gaf hem een goed gevoel. 'Kom dan!' Hij had zin om haar bij de hand te nemen en mee te trekken, maar besloot zich toch nog maar even in te houden. Hij liep voorop, en wachtte aan de trap op haar.
(Zullen we al naar de fontein gaan? :3)