Het rozentuintje

Chloe had zich met een schetsblok op een van de bankjes in de rozentuin laten vallen. Het was niet alsof ze echt goed kon tekenen, eerder dat het haar gewoon een beetje kalmeerde.. en daarbij, nu ze niet meer op straat leefde hoefde ze opeens nergens meer voor te zorgen, en ze had er een hekel aan als ze zich verveelde..

Micha liep het bruggetje over dat leidde naar een tuintje voor roze. Niet dat Micha erg onder de indruk was aangezien ze helemaal niets met natuur had. Daarbij maakte alle geuren van de roze haar eerder misselijk.
Toch liep ze rustig verder tussen de smalle paadjes.

Davin was gestopt met piano spelen en liep ook over het bruggetje. Net voor hem zag hij een leuk meisje lopen. Zo leek ze toch... Hij liep gewoon rustig verder en rook de heerlijke geur van de rozen. Hij hield van de rust,de vogeltjes die floten. 'Hey!' Zei hij wat luider tegen het meisje dat voor hem liep...

Micha liep rustig verder wetend dat er iemand achter haar liep, toen ze zijn stem hoorde keerde ze zich langzaam om. 'Oh, hee', zei ze met een glimlachje. Good looking, dacht Micha grijnzend bij zich zelf terwijl haar ogen over hem heen gleden. 'Micha', zei ze terwijl ze haar hand uit stak. Natuurlijk wist hij niet wat Micha zag bij een enkele aanraking.

Davin keek even bedenkelijk naar de hand en hield zijn hoofdje schuin. Absoluut knap. 'Davin.' Zei hij met haar stem. Hij vond het nogal grappig om met zo'n dingen te kloten en pakte haar hand even heel snel beet,maar ook weer erg snel los.

Bij de eerste aanraking wist Micha zijn kracht leeftijd en waar hij vandaan kwam. Verder was het een te korte aanraking geweest om verdere dingen te zien. 'Dus absorberen he?', vroeg ze met een grijsje.
Rustig liep ze verder richting in van de bankjes en ging zitten.

Davin fronste zijn hoofd. 'Dus wat hebben we hier? Een betweter?' Hij volgde haar,maar ging niet zitten. 'Ik noem het eerder:help-ik-ben-een-freak.' Hij dacht na over wat de oude man hem ooit allemaal eens had verteld over gavens. 'En jij ben dus een gedachtelezer? Wat weet je dan nog zoals van me?'

Micha moest lachen, zo had ze zich zelf ook altijd gezien. Maar nu wetend dat er meer 'freaks' zijn zoals haar werd het gevoel steeds minder. 'Jup, een lezertje', zei ze grinnikend. Zo had Val haar genoemd.
'Hmn ik weet dat je Davin heet, je bent 17 jaar, je kracht is absorberen en je komt uit Amerika, New York als ik het goed heb'. Micha was redelijk zeker van de dingen die ze op noemde maar ze had nooit volledig op haar krachten vertrouwd aangezien ze er ook zo vaak naast had gezeten.

'That's right.' Davin ging twijfelend naast haar zitten. 'En mag ik nu wat meer weten over jou,Micha?' Ze zag er heel interessant uit en bij haar voelde hij zich redelijk op zijn gemak. Ze was zelfzeker,serieus,maar ik weer niet té... Hij pakte wat steentjes van het pad en begon met ze te smijten.

Micha grinnikte en keek naar Devin die eindelijk ging zitten. 'Iets over mij.. ', Micha begon na te denken. 'Ik ben 17, kom oorspronkelijk uit Engeland maar leefde de afgelopen 8 jaar in Oekraïne.. and I can read minds', zei ze met een lachje.
Tja om nu uitgebreid over haar zelf te vertellen had ze ook geen zin in. Gewoon wat basic information.

'Blij dat ik Engels met je kan praten en niet moet gaan absorberen... Vele lijken dat nogal irritant te vinden en dat begrijp ik ook. Micha. Leuke naam.' Hij keek haar even aan. 'Tot hoever kan je kijken en kan ik mijn gedachten verborgen houden voor je?' Zij had het gemakkelijk dus...

Micha lachte ze had nooit goed de taal leren kennen, het was zo moeilijk. Ook ging ze gewoon naar een engelse school. 'Hmn, ik hoor in principe alles waar je nu op het moment aan denkt.. maar als ik je aanraak, zoals bij onze korte hand schudding kan ik eigenlijk alles zien, als de aanraking lang genoeg is.. ', antwoordde ze droog.

Davin keek haar aan. 'Ik zou zeggen dat je me zou aanraken.' Omdat ze erg knap was. 'Maar ik ben niet zo interessant... Dus dat doe je maar weer beter niet. Jij hebt tenminste wat aan je gaven. Ik weet soms niet die van mij onder controle te houden en dat suckt echt.' Hij zat comfortabel op de bank,onderuit gezakt en keek Micha even aan,-alweer.

Micha kon het niet laten om even te lachen bij zijn gedachte. Soms gaven de complimenten in ander mans hoofd je echt ontzettende eigen dunk. Wonderfull. 'Hmn ik weet nog niet of je interessant vind', zei ze grijnzend.
Micha keek terug en lachte.

Davin legde zijn vingertop op die van haar. 'Enjoy my silly world.' Hij keek haar grijnzend aan. Ze mocht zijn verleden en alles weten. Alles wat hij ooit had gedaan. Voor zover zijn geheugen ging...

Het leek alsof er in Micha's ogen een hele film werd afgespeeld en ze zag zijn hele verleden, ze zocht vooral naar de reden waarom hij hier zat, maar die was redelijk vaag.
Micha trok haar hand weer terug toen ze hoofdpijn kreeg van de film die zich afspeelde. 'Hmn dus jij bent ook verslaafd', het woordje ook kwam er uit als een kwelling en gelijk wilde ze naar haar kamer rennen en het zakje wiet oproken.

Davin pakte een sigaret uit zijn hemd. 'Aan nicotine en ook wel eens cafeïne? Dan ja. Soms neem ik wel wat straffer spul. Ook?' Ging je hem vertellen dat dit meisje spul nodig had? Voor wat dat? 'Aan wat jij?' Vroeg hij zachtjes.

Micha zette haar kaken op elkaar en pakte de sigaret zonder hem aan te kijken aan. Een sigaretje kon toch geen kwaad? Op zijn vraag wilde ze niet antwoordde. Ze stak de peuk aan en negeerde zijn verdere vraag terwijl ze een hijs nam.

Deelde hij vandaag echt sigaretten met iedereen. 'Die was voor mij.' Zei hij nogal droog en keek Micha aan. 'Laat het ook maar...' Hij nam er geen dit keer. Geen zin in roken.

Micha grinnikte en pakte haar eigen pakje. 'Zeker weten dat je geen zin hebt', ze hield hem het pakje voor met een aan steker.

'Dit is dus zo niet eerlijk...' Mompelde Davin en naam een sigaret die hij daarna aanstak. 'Ben je eigenlijk nieuw hier? Of zit je hier ook al langer dan vandaag?' Hij wist niet echt waar hij het moest over hebben en blies wat rook uit.

Micha grinnikte en deed het pakje terug in haar zak. Ze wist niet of ze hier mocht roken en het boeide haar ook niet. Langzaam ging de hoofdpijn weg en ze keke even naar Davin. 'I'm new jup en jij?', vroeg Micha terwijl ze weer een hijs nam en het rook in een perfecte wolk uit blies.

Davin ging met een hand door zijn haar. 'Brand new.' Hij grijnsde even en ging weer over met zijn sigarettenrook in O's te blazen. Best wel handig... Dat absorberen. 'Ik ga me hier echt wel dood vervelen.' Nja,gelukkig was er hier een piano,anders was hij al dood.

Micha lachte en keek even naar zijn haar terwijl er een klein grijnsje om haar lippen speelde.
'Hmn ik maak er wel gewoon het beste van, heb wel wat spul bij me om de dag sneller door te komen', zei ze grinnikend.